6.2. Kryteria oceny jakości syntetycznych środków piorących

Przy ocenie jakości syntetycznych środków piorących bierze się pod uwagę wskaźniki dotyczące szczelności opakowań i średniej masy proszku w opakowaniach jednostkowych, oraz cech zewnętrznych, własności chemicznych i własności użytkowych wyrobu.

Niedostateczna szczelność opakowań jest często spotykaną wadą sypkich środków do prania i wynika bądź ze złej konstrukcji opakowań bezpośrednich, niestarannego zamknięcia, lub też z mechanicznych uszkodzeń opakowań jednostkowych, powstałych w czasie trransportu i magazynowania. Nieszczelności takie są najczęściej powodem wysypywania się części zawartości opakowania, a więc niedoboru masy proszku w stosunku do masy deklarowanej. Mogą być rówenież przyczyną zanieczyszczenia i zawilgocenia proszku.

Do cech zewnętrznych należy wygląd, barwa i zapach, na podstawie których można ocenić konsystencję, jendorodność, stopień rozdrobnienia, zbrylenia i stopień zanieczyszczenia ciałami obcymi.

Własności fizykochemiczne proszków do prania są ważnymi kryteriami oceny ich jakości. Pozwalają one bowiem na oznaczenie składu tych proszków i ustalenie, a więc i stwierdzenie obecności i właściwych proporcji tych składników, które decydują o własnościach użytkowych proszków do prania. Najważniejszym kryterium w tej grupie jest zawartość substancji powierzchniowo czynnych, decydujących o własnościach piorących badanego proszku. Bardzo ważnym wskaźnikiem jakości jest również zawartość składników o charakterze pomocniczym, spełniających jednak w proszku ważne funkcje. Z tego powodu wymagania ustalone dla większości syntetycznych proszków do prania określają zawartość krzemianów, fosforanów, karboksymetylocelulozy, rozjaśniaczy optycznych, w przypadku niektórych zaś proszków dodatkowo zawartość węglanów, polifosforanów, nadboranu sodu, enzymów itp. Do ważniejszych własności fizykochemicznych należy również pH wodnego roztworu proszku, decydujące o możliwości uzyskania dobrego efektu piorącego, zależnie od użytego środka powierchniowo czynnego oraz możliwości zastosowania danego środka piorącego do prania przedmiotów, o określonych własnościach chemicznych. Np. proszki charakteryzujące się wysokim pH mogą być używane tylko do prania wyrobów z włókien roślinnych i niektórych chemicznych, natomiast do prania wyrobów wełnianych nadają się środki, których woden roztwory mają odczyn zbliżony do obojętnego.

Wprawdzie cechy fizykochemiczne mają istotny związek z cechami użytkowymi proszków do prania, jednak na ich podstawie nie można wnioskować z całkowitą pewnością o możliwości uzyskania wszsytkich własności spełniających wymagania użytkowników. Koniecznym jest więc zbadanie użytkowych cech proszków.

Najważniejszym kryterium wartości użytkowej proszku piorącego jest jego zdolność piorąca w kąpieli piorącej, czyli zdolność usuwania z tkaniny osadzonego na niej brudu, zawieszenie go w kąpieli piorącej i niepozwolenie na powtórne jego osadzenie na tkaninie. Jest to niewątpliwie ważna własność, stanowiąca równocześnie jeden z najtrudniejszych do oceny wskaźników. Zachodzi tu bowiem konieczność uchwycenia i licznowego zakwalifikowania wielu, równocześnie zachodzących zjawisk, jak zwilżanie, emulgowanie, dyspergowanie brudu, niedopuszczanie do jego ponownego wytrącania się i osadzania na włóknie.

Zdolność ochronna proszków przed zaszarzaniem tkanin, jest to zdolność do przeciwdziałania osadzaniu się brudu na tkaninie w zabrudzonej kąpieli piorącej. Własność ta ma więc związek ze zdolnością piorącą i jest czasem określana w przypadkach środków do prania tkanin bawełnianych. Zdolności pianotwórcze proszków do prania w roztworach wodnych zaliczane są obecnie do mniej istotnych czynników wpływających na własności użytkowe, gdyż nie idą w parze ze zdolnością piorącą. W bieżącej produkcji dąży się nawet do otrzymania środków o małej pienistości, a dużej zdolności piorącej, zwłaszcza w przypadku środków przeznaczonych do prania w pralkach automatycznych. Zbyt droben uziarnienie jest przyczyną skłonności do pylenia proszków. Jest to nieprzyjemna cecha powodująca unoszenie się proszku w czasie nasypywania i drażnienie oczu i tkanek śluzowych użytkownika.

Aktualizowano: 2010-02-10 13:54:07 :: http://bianda.cba.pl/tppch/