|
|
||||||
6.3.3. Oznaczanie własności pianotwórczychZdolność pianotwórczaWłasność środka powierzchniowo czynnego określona objętością wytworzonej piany [cm³], mierzonej po upływie określonego czasu. Wskaźnik trwałości pianyWielkość obliczona jako stosunek objętości piany mierzonej po upływie 10 min do objętości tejże piany zmierzonej po upływie 1 min licząc od chwili jej wytworzenia. Zasada pomiaru (metoda B)Metoda polega na pomiarze objętości piany wytworzonej przez swobodny wypływ z rozdzielacza 200 cm³ roztworu badanego środka powierzchniowo czynnego z wysokości 900 mm na powierzchnię tego samego roztworu, znajdującego się w skalibrowanym cylindrze pomiarowym. Wykonanie oznaczeniaZ ilości około 300 cm³ roztworu badanego środka powierzchniowo czynnego pobrać 50 cm³ i wlać do cylindra pomiarowego po ściance, tak aby nie powstała piana. Po 10 min z pozostałej części badanego roztworu pobrać 200 cm³ roztworu i wprowadzić do rozdzielacza w taki sposób, aby nie powstała piana. Rozdzielacz z roztworem umieścić w cylindrze i sprawdzić czy otwór wylotowy rozdzielacza znajduje się w centralnym punkcie cylindra w odległości 900 mm nad poziomem cieczy w cylindrze. Otworzyć kran rozdzielacza. Po wypłynięciu całej objętości roztworu z rozdzielacza włączyć sekundomierz i po upływie 1 min oraz 10 min odczytać na skali cylindra wysokość słupa powstałej piany. Obliczanie wyników
Zdolność pianotwórczą (X) obliczyć w cm³ wg wzoru:
Wskaźnik trwałości piany (X1) obliczyć w procentach wg wzoru:
Bibliografia z zakresu
|
|||||||
|