5.1.1. Schnięcie fizyczne

Powłoki twardniejące poprzez odparowanie rozpuszczalnika bądź wody nazywane są czasem lakierami. Sporządza się je przez rozpuszczenie żywicy w odpowiednim rozpuszczalniku.

Po nałożeniu wyrobu na powierzchnię następuje powolne odparowywanie rozpuszczalnika, zaś żywica pozostaje w postaci stałej warstwy. W tym czasie nie zachodzą żadne chemiczne przemiany w powłoce.

Gdy stężenie rozpuszczalnika jest duże zachodzi intensywny proces schnięcia zaś na powierzchni powłoki tworzy się warstwa żelu (utrudnia to odparowywanie) i odparowują resztki rozpuszczalnika najsilniej związane z substancją błonotwórczą.

Intensywność odparowywania zależy od lotności rozpuszczalnika, temperatury otoczenia, powierzchni parowania i składu wyrobu malarskiego. Zakłócenia procesu parowania powodują powstanie ruchów wirowych w powłoce. W wyniku czego tworzą się drobne kratery na powierzchni przypominające skórkę pomarańczową.

Skuteczność zabezpieczenia antykorozyjnego wymaga często kilkakrotnego nakładania powłoki. Odwracalność przemiany zol - żel powoduje przy nakładaniu kolejnej warstwy to, iż poprzednia powłoka może być częściowo rozpuszczona. Drugie malowanie należy przeprowadzić po pewnym czasie. Dobrze nałożona podwójna powłoka powoduje zmniejszenie niebezpieczeństwa nieszczelności powłoki po pierwszym malowaniu.

Do tej grupy substancji błonotwórczych należą: polimery i ich mieszaniny, żywice syntetyczne (chlorokauczuk, kopolimery chlorku winylu) oraz naturalne (szelak, kalafonia), powłoki bitumiczne (smoła węglowa, asfalty), estry celulozy.

Lateks i inne wodne wyroby również twardnieją w rezultacie prostego odparowania. Po odparowaniu wody, emulgowane cząstki żywicy ulegają koalescencji i w efekcie powstaje warstwa. Powłoki te zwykle zawierają pewną ilość rozpuszczalnika organicznego, który ułatwia formowanie stałej powłoki oraz polepsza aplikację wyrobu na pokrywaną powierzchnię. Powłoki lateksowe są całkiem elastyczne i raczej bardziej przepuszczalne niż wyroby olejne i alkidowe.

Przykłady wyrobów lateksowych: 1. akryle, 2. winyle (octany poliwinylowe).

Znane i stosowane są także inne wodne wyroby malarskie, które jednak twardnieją inaczej niż poprzez proste odparowanie wody. Trzy podstawowe rodzaje takich wyrobów obejmują: 1. wodorozpuszczalne, 2. redukujące się w wodzie, 3. emulsje.

Powłoki rozpuszczalne w wodzie nie są wystarczająco trwałe do powszechnego użytku. Farby redukowane w wodzie zawierają mieszankę rozpuszczalników, która może być rozcieńczana wodą. Formuły alkidowe i epoksydowe dostępne są w postaci redukowanej w wodzie lub emulsyjnej. Pokrycia alkidowe tego typu twardnieją poprzez utlenianie atmosferyczne, natomiast wyroby dwuskładnikowe twardnieją na drodze reakcji chemicznej.

Aktualizowano: 2010-01-31 01:07:59 :: http://bianda.cba.pl/tppch/