5.2.1. Pomiar odporności na uderzenie wg Du Ponta

Zasada pomiaru odporności na uderzenie

Wymalowaną płytkę 100 x 100 x 0,5 mm, po wyschnięciu powłoki, umieszcza się wymalowaniem ku górze na kowadełku pod iglicą. Płytka powinna przylegać do powierzchni kowadełka, część płytki podlegająca uderzeniu powinna znajdować się w odległości nie mniejszej niż 20 mm od krawędzi płytki lub środka wgłębienia pochodzącego z poprzedniego pomiaru. Po wyjęciu płytki miejsce uderzenia obserwuje się przez szkło powiększające. Jeśli nie stwierdza się pęknięć lub odprysków powłoki od płytki, wówczas należy opuścić ciężarek z większej wysokości.

Przyrząd do pomiaru odporności na uderzenie

Korpus aparatu utworzony jest z rury zamkniętej pokrywą, połączonej kołnierzem z belką złączoną z podstawą za pomocą śrub. W podstawie jest osadzone kowadełko, w belce - urządzenie iglicowe, w rurze - ciężarek z urządzeniem do zwalniania go. Rura kierująca jest zaopatrzona w skalę długości 50 ±1 cm z działką co 1 cm. Ciężarek można umocować na dowolnej wysokości za pomocą śrub przesuwalnych w pionowych rowkach rury. Masa ciężarka wynosi 1000 ± 10 g. Zakończenie iglicy stanowi osadzona w niej kulka stalowa o średnicy 8 mm. Czołowa powierzchnia kowadełka jest pozioma i zaokrąglona.

Wyniki badania odporności na uderzenie

Odporność powłoki na uderzenie określa się najwyższą wysokością, przy której NIE nastąpiło uszkodzenie powłoki lakierowej pod wpływem uderzenia. Przy podawaniu wyników należy uwzględnić grubość badanej płytki, grubość badanej powłoki, temperaturę i wilgotność względną otoczenia. Wykonuje się 12 pomiarów na trzech płytkach po cztery uderzenia na każdej. Za wynik ostateczny przyjmuje się średnią arytmetyczną wyników pomiaru, odrzucając najwyższy i najniższy wynik.

Zakres materiału wymagany do zaliczenia

Należy zapoznać się z normą PN-54/C-81526 Pomiar odporności powłok lakierowych na uderzenie za pomocą aparatu Du Ponta.

Aktualizowano: 2010-01-27 21:54:29 :: http://bianda.cba.pl/tppch/