1.2. Oznaczanie temperatury mięknienia według metody Vicata

Badanie to nazywa się również oznaczeniem temperatury mięknienia. Zasada metody polega na określeniu temperatury, w której stalowa igła o określonej powierzchni przekroju pod stałym obciążeniem zagłębi się na głębokość 1 mm, przy stałym wzroście temperatury.

Pomiar jest zbliżony do metody Martensa, różny jest tylko rodzaj nadanych odkształceń i sposób ich wywołania.

Przyrząd pomiarowy stanowi termostat szafkowy zaopatrzony w zespół prętów pionowych obciążonych u góry ponad szafką obciążnikami o ciężarze 1 lub 5 kG. U dołu pręt posiada stalową igłę o przekroju poprzecznym 1 mm².

Aparat Vicata zaopatrzony jest w termostat sprzężony z zegarem i termoregulatorem tak, aby temperatura wewnątrz szafki podnosiła się w trakcie badania z szybkością 50°C/h.

Pręty przenoszące nacisk obciążników na próbkę sprzężone są ze wskaźnikami, które przy pomocy dźwigni, przenoszą ruch pręta na skalę o poszerzonej podziałce. Umożliwia to łatwe odczytywanie zagłębienia igły wynoszące 1 mm, co również sygnalizują wskaźniki połączone z systemem dzwonkowym.

Wykonanie pomiaru temperatury mięknienia metodą Vicata

1. Podnieść obciążenie i wskaźnik w górę.
2. Umieścić próbkę na podstawce.
3. Opuścić ciężarek w położenie dolne (obciążyć igłę).
4. Nastawić pokrętłami wskaźnika wskazówki w położenie 0.
5. Opuścić wskaźnik w takie położenie aby wskazywał 1,00 mm
   (dwa obroty dużej wskazówki).
6. Włączyć aparat do sieci i włączyć system sygnalizacyjny.
7. Uruchomić system grzejny i zegar.
8. Sprawdzać i notować co 10 minut temperaturę.
9. W chwili sygnału dzwonka zanotować temperaturę i przez obrót śruby w prawo
   podnieść igłę nad próbkę dla której badanie ukończono.
10. Po zbadaniu trzech próbek, zatrzymać zegar, wyłączyć prąd i wyjąć próbki.
11. Jako temperaturę mięknienia przyjmuje się dla każdej próbki
    średnią arytmetyczną odczytów obu termometrów.
12. Badane próbki są w kształcie krążków o średnicy min 10 mm
    lub prostokątnymi płytkami o długości boku min 10 mm i grubości 3 - 6,5 mm.

Zakres materiału wymagany do zaliczenia

Fizyczne stany skupienia polimerów,
Charakterystyczne temperatury przemian.

Bibliografia z zakresu badań właściwości cieplnych tworzyw sztucznych

1. Badanie własności cieplnych materiałów izolacyjnych. Materiały dydaktyczne PW [online]. [Dostęp: 11.11.07]. Dostępne w Internecie: http://kwnae.ee.pw.edu.pl/labmat/mat05.pdf
2. BRONIEWSKI T., KAPKO J., PŁACZEK W., THOMALLA J. Metody badań i ocena właściwości tworzyw sztucznych. Warszawa : WNT, 2000.
3. Oznaczanie temperatury mięknienia tworzyw termoplastycznych metodą Vicata. Materiały dydaktyczne ZUT [online]. [Dostęp: 30.01.2010]. Dostępne w Internecie http://www.ztp.ps.pl/download/laborki/21.pdf.
4. Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych PG. Ćwiczenie nr 1A Badanie właściwości cieplnych tworzyw sztucznych [online]. [Dostęp: 02.12.08]. Dostępne w Internecie: http://www.pg.gda.pl/~kkrzyszt/cw1_matpom.pdf

Aktualizowano: 2010-01-30 23:21:53 :: http://bianda.cba.pl/tppch/